Bericht 3

De scholen zijn weer begonnen, maar niet voor mij. Mijn nu ex-collega's staan weer voor de klas en hun werk is gestart. Volle klassen en een druk programma weet ik uit ervaring.

En ik? Ik neem de tijd om na te denken over de stappen die ik ga zetten. Er komt een rust over me heen en het besef dat ik even niet hoef. En er komt energie vrij die ideeën geeft. Nog niet concreet, maar zo af en toe flitst er wat langs dat ik opsla.

Zo ging ik vorige week donderdagmiddag ineens een rondje Ouderkerk aan de Amstel fietsen. Wind tegen en terug wind mee. In het Amstelpark zag ik dat de herfst in aantocht is en de zomer aan het vertrekken.

Naast de ervaring om 'even niet werken' zijn er ook de coachingsgesprekken die gestart zijn. Twee zijn er ondertussen geweest en die waren zeer verhelderend. Sabine van Lazione in Soestdijk liet me de eerste keer alles opschrijven waar ik blij van word en waar ik mee bezig ben. Dat werd deze lijst:

• nieuw en ontdekken
• nieuwsgierig
• beeld, beelden, beeldende kunst
• fotograferen
• maken: borduren van zakdoeken en servetten
• film, theater, buiten zijn, vrienden, koken
• mijn blog 'For the love of textiles'
• mijn blog 'Overstap' over procesbeschrijving en verbeelding

Mijn blog 'Overstap' zorgt ervoor dat ik alles helder houd in dit proces naar een nieuwe werkomgeving. Het maakt me bewust dat ik er naar kan kijken door er zo af en toe uit te stappen. Nieuwe ideeën kunnen ontstaan en die kunnen de noodzakelijke richting geven die ik nodig heb.

Een blog schrijven is ook delen. Delen en raken hoort bij me. Niet voor niets stond er jaren onder mijn schoolmail de zin: 

 'Geven is krijgen en delen is vermenigvuldigen'.

Zo kwam ik er ook achter dat ik nu eindelijk kan zeggen dat ik iets te vertellen heb over de wereld van textiel en mode. Ik ken veel achtergronden en weet veel van technieken. Mijn opvattingen over de plek van de mode in de maatschappij en over de kledingindustrie worden steeds meer helder en kritisch. De laatste jaren is mijn interesse in mode verschoven naar textiel in brede zin, naar oude en nieuwe technieken, naar de duurzaamheid van textiel in een consumptiemaatschappij.

Ik kan geraakt worden door de stoffen op  de tentoonstelling 'Sits' in het Fries museum. 

Maar ook door het werk 'Woven wheat' van Diana Scherer dat ik zag op de tentoonstelling 'Earth Matters' in het Textielmuseum. 

Over beide tentoonstellingen is binnenkort een blog te lezen op 'For the love of textiles'. 

Daarnaast schreef ik tijdens de sessie dat ik met mijn vakantie materiaal zoals textiel en garen zou meenemen om iets mee te maken, als ik daar zin in zou krijgen.
Nu maken Jos en ik sowieso elke zomer iets voor vrienden dat ze opgestuurd krijgen.
Vorig jaar waren dat een oude Franse ansichtkaarten waarop Franse woorden werden geborduurd.

Dit jaar kochten we bij de 'Emmaus' in Courthézon een grote stapel 'Paris Match' uit de vijftiger jaren waar we kleine slingers van zeven papieren kralen, ‘7 bisous’, van maakten die onze vrienden met groot plezier ontvingen en ophingen in hun huizen.