donderdag 11 december 2014

Catch en Wildcard




Een paar weken geleden werd ik gebeld door Mieke Conijndirecteur van het Kunstenlab in Deventer. Vreemd genoeg had ik direct het idee waarover het zou gaan. Ze begon natuurlijk met ‘Hoe gaat het met je? Na een aantal gebruikelijke zinnen zei ik: ‘Ik heb het vermoeden waarover je belt. En ja, daar kwam de vraag: ‘Zou je het leuk vinden om de Wildcard te doen bij de volgende Catch-avond?’ 

Catch staat voor een avond waarop bedrijven en kunstenaars zich presenteren met twintig dia's in zes minuten en twintig seconden. Aan het einde krijgt iemand de Wildcard: twintig dia's die je van te voren niet hebt gezien en waarop je direct moet reageren. Ik besloot meteen om het te doen. Het leek me goed om mezelf in het middelpunt te plaatsen. Wat spanning en sensatie kon ik goed gebruiken. Daarnaast vind ik spreken in het openbaar niet heel eng. Bovendien had ik er zin in, zeker in het kader van mijn coach-gesprek van een aantal weken geleden:
Ga van de tweede naar de eerste plaats. Zet jezelf centraal was de boodschap.

De avond kwam.
Voor mij waren natuurlijk de andere deelnemers.
Sommigen waren goed. Anderen wat minder.
Ik voelde de spanning bij mezelf toenemen.
Toen werd ik aangekondigd. 
Mijn opwinding verdween toen ik het podium opstapte.
Natuurlijk had ik er van tevoren over nagedacht, 
maar waar kun je over nadenken? 
Moest ik beginnen met ‘Er was eens…’?
Bij het eerste beeld wist ik dat dat geen goed idee was. 
Ik besloot om gewoon maar te reageren. 
Vreemde beelden volgden elkaar in een razend tempo op.
Tom Sellick en Kim Il Sung in Hawaii-hemden.
Een kamer vol heuvels begroeid met gras. 
Een waterval uit een flat.
Een cirkel die net niet sloot.
En nog veel meer.
Bij sommige beelden wist ik niets goeds te zeggen.
Bij anderen hoorde ik gelach in de zaal, 
en wist ik dat ik raak geschoten had.
Ik probeerde een verband te zoeken, 
maar door de snelheid ging dat niet.
Later hoorde ik dat het over prints en vormen ging. 
Plotseling was het voorbij.
Ik zou het zo nog een keer doen, dacht ik na het applaus.
Daarna waren er omhelzingen van vrienden. 
Glazen wijn en mooie gesprekken.
Het heeft me goed gedaan.
En nu verder met het proces van verandering.

1 opmerking:

  1. Prachtige actie! Hierdoor schuif je zeker van twee naar de eerste plek! Het is jouw tijd!!!! Xxx

    BeantwoordenVerwijderen

20. Musea en mbo’ers

  Toen ik nog les gaf op de modeafdeling van het ROC van Twente vond ik het altijd belangrijk om met leerlingen naar musea te gaan. Natu...